maandag 19 september 2016

Daar zit je dan.....

De bruiloft waar ik in mijn vorige bericht over schreef ligt inmiddels al weer ruim 2 weken achter me. En wat was het een supergave dag! Alles wat ik me er op voorhand bij voor kon stellen is werkelijk waar in een veelvoud overtroffen.....
Gevolg was dat ik de eerste dagen als een soort zombie in een stoel voor me uit heb zitten kijken met alleen maar mooie herinneringen. Tranen en lachen wisselden elkaar af. Mijn hersenen hadden duidelijk even de tijd nodig om het allemaal te verwerken.
Maar stukje bij beetje blijkt het leven ook gewoon door te gaan. Natuurlijk! Dus heb ik de draad maar weer opgepakt.
Vrijwilligerswerk, scholing en de nodige andere verplichtingen, het is weer het leven van alle dag terwijl er aan de ervaring weer iets moois is toegevoegd om steeds aan terug te denken. Gelukkig hebben we de foto's nog, en dat is overigens ook een hele klus om dat geordend en leuk te verwerken c.q. op te slaan.

En verder....ja daar zit je dan. De drang tot creativiteit schuimt door mijn aders maar het doel is even ver te zoeken. Immers, de cadeautjes en andere producties voor de bruiloft, die het afgelopen half jaar tot een creatieve uitbarsting hadden geleid, waren allemaal klaar. Tijd voor nieuwe plannen dus, maar eerst even op zoek naar een nieuw project.

Tot mijn grote genoegen kwam het OBC vorige week weer eens bijeen. Zoals gebruikelijk onder het genot van koffie, water en iets lekkers in de onovertroffen Huiskamer op winkelcentrum Zuiderhout. De naam Oosterhouts (of is het nou toch Oosterheidens?) Bloggers Collectief dekt de lading niet, daar ben ik al achter. Wat er tijdens onze ontmoetingen gebeurt is namelijk veel meer dan het bespreken en ter plekke of achteraf maken van een blog. Een creatieve denktank is het die veel maatschappelijke vlakken raakt en waarbij dan allerlei ideeën opborrelen. Een bron van inspiratie dus!
En inderdaad, de eventuele resultaten worden via blogs gedeeld. Voor veel mensen zal dit een totaal nutteloos tijdverdrijf lijken. Ik ben er echter van overtuigd dat je, als je wat wil veranderen, ergens moet beginnen. En hoe klein, zinloos en marginaal het nu misschien lijkt, over 10 jaar kijken we misschien wel heel tevreden hierop terug en kunnen we zeggen: daar is het ooit begonnen!

Hoe dan ook, in de weken na de bruiloft kwamen er alweer allerlei ideeën in mijn hoofd op. Naast het tekenen, schilderen en fotograferen wat altijd wel doorloopt bij mij, draaien mijn hersenen nu overuren met wilde plannen in het kader van "hoe creëer ik mijn eigen baan als de werkgevers niet zo op mij zitten te wachten". Hoe doe ik dat creatief, nuttig, leuk, maatschappijgericht, milieuvriendelijk en vernieuwend. Zonder dat ik er rijk van hoef te worden hoor, als ik gewoon ervan kan leven is het goed.
De ruwe schets ligt er, nu moet ik op zoek naar steun, draagvlak en samenwerkingsverbanden. Klinkt spannend hè.......ik weet ook niet of het ooit wat wordt. Maar met de inspiratie van onder andere de mensen van het OBC durf ik het aan om het verder uit te gaan werken en eens met de nodige mensen in gesprek te gaan.

En reken erop dat als dat proces zou gaan lopen er heel wat te bloggen valt voor mij. Ik verklap nog even niets maar hopelijk tot gauw!!