Long time no see

Zo dat is even geleden.....
Wat kan ik zeggen, druk, druk, druk. Een zoon die uitvliegt, de laatste want ik heb er maar twee, en vervolgens besluit ik mijn hoop niet op een andere huurwoning te vestigen maar de huidige woning op te knappen. 

Kinderen die op eigen beentjes gaan staan lijken de neiging te hebben om hun oude zooi achter te laten in het ouderlijk huis, dus het begon met zijn kamer leeghalen en deze in te pikken als mijn slaapkamer. Maar ja, als je dan toch bezig bent met muren latexen...dan kan de woonkamer ook wel mee, anders hou je verf over. En de gang, en mijn oude slaapkamer want dat is tenslotte het "verlengde" van de woonkamer (je wil niet weten hoe wij met 2,5 tot 3 mensen + hond hier gewoond hebben).
Van het een komt het ander en voor je het weet heb je een oude keuken voor een prikkie gescoord op Marktplaats en is de chaos compleet.

Ik denk dat het voor een deel ook wel een therapie tegen het Lege Nest Syndroom op voorhand is geweest. Als je het druk hebt heb je geen tijd om je druk te maken over een toekomst alleen nietwaar. Want even wennen is het wel. Geen vast ritme meer wanneer er eten op tafel dient te staan, geen geklets en gelach meer in huis, geen vrienden van zoonlief meer over de vloer. 's Morgens niet meer hoeven opletten of hij wel op tijd uit bed is om te gaan werken. Tja, echt wennen. Maar het lukt. En nog even en het bevalt me wel!

Resultaat is straks een voor een groot deel opgeknapt appartement, helemaal zoals ik zelf graag woon! Met de sfeer in huis die ik graag wil. En....als het een troep is, is het mijn eigen schuld en mag ik het zelf opruimen. 
Resultaat is ook dat ik mezelf heb laten zien dat ik op mijn 52e meer kan dan ik ooit dacht, zelf een nieuwe keuken plaatsen; ik heb het gedaan (op de technische dingen als gas en water na dan), energie opbrengen om alles een andere kleur te geven; ik heb het gedaan, rolgordijnen ophangen, zware spullen verslepen, een ontelbaar aantal gaten boren; ik heb het gedaan!
En ondertussen heb ik ook nog geprobeerd om zo nu en dan iets leuks te doen en mijn sociale contacten te onderhouden.

Alles is nu bijna klaar, de laatste loodjes. Bijna 3 maanden na het "even van slaapkamer wisselen" stap ik straks mijn nieuwe leven in vanuit een nieuwe basis. Ik heb er best vertrouwen in eigenlijk. 
Empty Nest Syndome, kom maar op! Uitdagingen? Laat maar weten! En als ik even stil ben, je weet waar het aan ligt. Gelukkig heb ik de hond nog, maar vooral veel en vaak contact met mijn zoons en het nodige om naar uit te kijken!